پوشش‌های سد حرارتی (TBCs) پایه زیرکنیایی به طور گسترده‌ای جهت حفاظت و عایق‌سازی حرارتی قطعات فلزی مقاطع داغ موتورهای توربینی گازی، مورد استفاده قرار می‌گیرند. از این‌رو، هدایت حرارتی پایین از مهم‌ترین ویژگی‌های این پوشش‌ها به شمار می‌رود. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر ریزساختار و نوع پایدار کننده بر ظرفیت عایق‌سازی حرارتی پوشش‌های سد حرارتی پایه زیرکنیایی است. برای این منظور، سه نوع پوشش زیرکنیای پایدار شده با ایتریا (YSZ) متداول، زیرکنیای پایدار شده با سریا و ایتریا (CYSZ) متداول و زیرکنیای پایدار شده با ایتریا نانوساختار، روی زیرلایه‌اینکونل 738پوشیده شده با آستریNiCoCrAlY، به کمک فرآیند پاشش پلاسمایی اتمسفری (APS) رسوب داده شد. مشخصه‌یابی ریزساختاری و فازی نمونه‌ها به کمک میکروسکپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) و پراش‌سنج پرتو ایکس (XRD) انجام گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از پایدارکننده سریا و نیز ایجاد ساختار نانو در پوشش، ظرفیت عایق‌سازی حرارتی پوشش‌های سد حرارتی پایه زیرکنیایی را بهبود می‌بخشد.
)